SV Limburgia – Blauw Wit 4 juni 1950
Sombere voorspelling kwam niet uit
We kunnen stukken beter spelen dan we in Enschede deden en het lukt niet altijd even goed. We pakten in elk geval beter uit tegen onze ernstigste rivaal Blauw Wit. We vonden het tot nu toe onze beste match in de kampioenscompetitie. Vooral de eerste helft hebben we in de moordende hitte zo gespeeld, dat we de dikke 4-1 voorsprong verdienden. Nadat we een kwartier hadden gespeeld vonden we het succesvolle wapen om ook Blauw Wit op overtuigende wijze terug te wijzen. Onze voorhoede speelde zo snel en goed, dat het dekkingssysteem van de Amsterdammers volkomen faalde. Er werd nog al eens geswitcht en vaak werd de bal in de vrije ruimte gespeeld en daarop grijpt elk verdedigingssysteem mis. Je speelt je volkomen los van je bewaker want de vrije ruimte is op het voetbalveld ergens of nergens, zoals je het noemen wilt. Je kunt als tegenstander hoogstens er naar raden en loopt daarbij een groot risico dat je mis raadt. Dat spel van ons maakte de Blauw Wit verdediging in sommige perioden tot een zeef en leverde ons enkele doelpunten in volmaakte stijl op. Na de rust kwam Blauw Wit verrassend goed voor de dag, werd weer een tegenstander van groot formaat, maar de achterstand was te groot en het tweede doelpunt van de Amsterdammers bleef te lang uit. Het kwam feitelijk pas nadat Blauw Wit reeds zijn laatste reservekrachten had aangesproken. Het slot van de match was weer voor ons en leverde ons nog twee fraaie doelpunten op zodat Frits en Nelis elk drie doelpunten scoorden. Wie ze scoort geeft niets jongens, hoofdzaak is dat ze gemaakt worden en in waardige grote ploegen kennen de spelers geen zelfzuchtigheid omdat zij het resultaat in zo’n belangrijke mate kan schaden, dat er zelfs wedstrijden door verloren werden. De Blauw Wit jongens toonden zich grote en sportieve verliezers in deze voor hun zo belangrijke wedstrijd. Bravo Blauw Wit. En over de heer Schipper die de wedstrijd leidde, niets dan lof. Hij is werkelijk een arbiter van internationaal formaat.
Het krantenartikel is deze keer uit de Leeuwarder Courant.
De foto toont ons derde doelpunt gescoord door Nelis. Op de foto onder dit artikel het eerste doelpunt van Blauw Wit gescoord door Tolmeyer.
We prijzen de dag niet voor dat het avond is
Nog twee wedstrijden jongens waaruit we nog twee punten moeten halen. Dat kan en dat moet. Brunssum vooral, maar ook de gehele provincie Limburg rekent op ons. Maandenlang hebben we nu gestreden en we durven nu te grijpen naar de erepalm, omdat we ze ook verdiend hebben. Geen overmoed maar een eerlijke fiere bezieling zal straks het fundament moeten zijn waarop we de nog ontbrekende zege zullen bouwen. Als het lukt hebben we ons werk goed gedaan en mogen we met bescheiden trots terugblikken op het jaar van ons dertigjarig bestaan, waarin we hopen het hoogste te bereiken wat in Nederland een voetbalvereniging bereiken kan.
Bestuur BSV Limburgia
