SV Limburgia – Enschedese Boys  7 mei 1950

Een zege zonder overtuiging

We zagen de oostelijke kampioenen niet bepaald in schitterende vorm. Een wedstrijd van groot formaat is het in geen geval geweest, daarvoor kleefden er van weerskanten nog te veel fouten aan het spel. Wel poogden de gasten ons in de eerste helft een tempo voor de neus te draaien dat de heren later zelf aan het eind e van hun krachten bracht. Onze verdediging deed meermalen onwennig tegenover de steeds vlotte combinaties der Enschede voorhoede. Jammer genoeg waren deze heren in het schieten niet bepaald grootmeesters. De 2-0 voorsprong die wij voor de rust noteerden was dan ook ruimschoots verdiend. De voltreffer die Albers langs Gerard deponeerde was een presentje voor de gasten, waardoor onze verdediging klaarblijkelijk wakker werd geschud. Nog tweemaal wisten Piet en Nelis het leer achter reus Koper te plaatsen. Frits Cox scoorde nog een 5^e maal, doch dhr. v.d. Spek vond het met 4-1 blijkbaar ook welletjes en liet het geval maar rustig over aan de grensrechter, die hiermede zijn zoveelste fout maakte in deze wedstrijd. Er werd zoals gezegd geen groots spel vertoond , doch was er af en toe ook weer te genieten. Er zat vechtlust in en een goede wil om te winnen, iets wat vaak meer waard is dan een portie techniek die elk levendig karakter mist. We bleven mede door de overige resultaten aan de leiding en gedachtig de woorden van aanvoerder Willy: “misschien, en dit is in hoofdzaak bestemd voor vrouwe Fortuna, hebben wij nog een goede kans…”. Wij durven slechts hopen! Het woord is dus aan de elf blauwwitten.

De foto toont Nelis van Lubeck die beheerst doelman Koper omspeelt en de 2-0 op het scorebord brengt. Het gebruikelijke krantenartikel kunt u hier lezen.

Bestuur BSV Limburgia