Blauw Wit – SV Limburgia  23 april 1950

De man die terug kwam

Wanneer je jarenlang een trouwe vriend hebt gehad, dan valt het scheiden van hem dubbel zwaar, ook al weet je bij voorbaat dat dit niet voor altijd is. Je telt dan de dagen en uren, totdat hij weer bij je zal zijn. dit valt ook lichtelijk te begrijpen. Zodra hij dan weer in je nabijheid is zul je hem ongetwijfeld van kop tot teen onder de loep nemen. Dan herken je in hem nog steeds de oude of je zegt bij jezelf “wat is die veranderd!” Gerard onze populaire doelman is hier in Limburg voor niemand een onbekende. Hij staat niet alleen bekend als onze trouwe doelwachter, doch is meestal een pechvogel in kwadraat. Tijdens de schitterende vorm, waarin hij dit seizoen stak, moest hij noodgedwongen voor enige tijd zijn voetbalplunje opbergen, doch zodra hij weer fit was toog hij weer mee naar

Het Olympisch stadion

Niet geheel van de nodige angst bevrijd, waanden we ons een tikje beter beslagen ten ijs. Alleen reeds Gerard onder de lat gaf ons een veilig gevoel. En inderdaad, we zagen hem enkele heel fraaie safes verrichten, doch tot onze spijt herkenden wij in hem niet meer dezelfde die ons een paar maanden tevoren als trouwe vriend in de steek had moeten laten. Onze jongens speelden ook hier een prima partij voetbal en lapten alle westerse roem aan hun SV Limburgia voetballaars. Was me dat geen karwei om tegen deze stevige blauwwit jongens een reeds in de eerste vijf minuten verkregen 2-0 achterstand in te lopen. De onzen speelden rustig verder en nog voor de rust had Piet door een tweetal fraaie doelpunten het Amsterdamse publiek laten zien dat men in Limburg niet zal versagen. Toen Gerard na de thee voor de derde maal een steek liet vallen was het woord opnieuw aan onze voorwaartsen en weer gaf Piet na goed voorbereidend werk doelman van Raalte geen kans en namen we ondanks veel pech de helft van de buit mee naar huis. Wat speelden onze jongens daar een voortreffelijk partijtje voetbal. Willy als aanvoerde was weer de oude, hij stuwde dat het een lust was. Mathieu beheerste met hem vrijwel het middenveld. We zagen een Jan die, zij het na een ietwat zwak begin, steeds in zijn vorm groeide. Kortom de gehele ploeg mocht er zijn en daarachter stond onze vriend Gerard die zijn enige drie fouten van deze middag even zoveel malen genadeloos zag afgestraft. Hij had deze middag een offday die hij vast en zeker weer zou goed maken bij de eerstvolgende gelegenheid en wel tegen Maurits.

Een wedstrijdverslag uit de Provinciale Zeeuwse Courant kunt u hier lezen.
Foto boven toont een spectaculaire verdedigende actie van een Blauw Wit verdediger.
Foto beneden ons 3e doelpunt gescoord door Piet Bruist, die echter op de foto niet zichtbaar is.

Bestuur BSV Limburgia